In onze rubriek ‘Vrijmetselarij Ervaringen‘ hebben wij een openhartig gesprek over wat het betekent om Vrijmetselaar te zijn, telkens met een ander lid van onze vereniging. Deze keer de persoonlijke ervaring Vrijmetselarij van…
Terenja Bongers
Ingewijd: 2018
Loge: Ramses Velp
Huidige functie: Ceremoniemeester
Terenja Bongers studeerde pedagogiek en is werkzaam in het sociaal domein. Zowel in haar privéleven als op de werkvloer ervaart zij hoe de vrijmetselarij voor haar een leidraad kan zijn.
De Vrijmetselarij is… :
“Een essentieel rustpunt in de week.”
Is de vrijmetselarij te combineren met een fulltime baan?
“Dat is af en toe zeker een uitdaging geweest, vooral toen ik naast mijn werk ook nog studeerde. Toch vond ik het altijd de moeite waard om er tijd voor te reserveren en dat blijf ik ook doen.
Een bijeenkomst is meestal op woensdagavond en dat vind ik een mooi rustpunt midden in de week. Ik maak dan ruimte vrij voor mezelf en creëer daarmee bewust gelegenheid voor verdieping en bezinning. Ik kan op zulke momenten echt even helemaal los komen van de hectiek van de dag.
In het dagelijks leven ben ik zeer betrokken bij de verhalen en problemen van anderen. De vrijmetselarij verlegt de focus naar mijn eigen ontwikkeling. Ik voel me vaak hernieuwd als ik de loge uit kom. Zowel de bouwstukken (lezingen) die gegeven worden als de ritualen die we opvoeren inspireren mij.
Inspanning wordt ontspanning en vice versa.”
Is er iets veranderd sinds je vrijmetselaar bent?
“Het integreren van het gedachtengoed van de vrijmetselarij in je leven gaat heel geleidelijk. Het is een proces van bewustwording dat iedereen op zijn of haar eigen tempo doormaakt. Hoe ver je daarin wilt gaan is helemaal aan jou.
Ik heb jarenlang in een verharde bedrijfscultuur gewerkt. Naarmate ik ouder werd, kreeg ik steeds meer behoefde aan verzachting en nuance. Binnen de vrijmetselarij heb ik dit gevonden. Het warme contact met de Broeders en Zusters in de loge en het proces wat je doorloopt binnen de vrijmetselarij hebben mij enorm geholpen om weer open te staan voor anderen. Mensen beter te begrijpen, zonder oordeel… Wat wisselend lukt, want ik blijf natuurlijk maar een mens en niemand is oordeelvrij. Ik heb geleerd om mijn ego wat vaker los te laten en meer vertrouwen te hebben in ‘het goede te doen’.
Ik kan mijn kernwaarden steeds beter uitdragen, alsof er een stemmetje is dat me eraan herinnert: ‘Wat is nou écht belangrijk?’ Die innerlijke verandering heeft ook zijn weerslag op de buitenwereld. Ik merk dat de interactie met anderen relaxter verloopt en dat je ook wat makkelijker de diepte in kan gaan, zowel privé als op het werk. Een win-win situatie dus.”
Heb je wel eens te maken gehad met vooroordelen over de vrijmetselarij?
(lacht) “Ja, van mijn eigen vader. Toen ik vertelde dat ik vrijmetselaar wilde worden, zei die resoluut: ‘Als je dáárbij gaat, onterf ik je’.
Ik heb een Nederlands-Indische achtergrond en binnen onze familie was de vrijmetselarij totaal onbekend terrein. Mijn ouders hadden er een sekte-achtig beeld bij en waren bang dat ik me in een heel vreemd avontuur zou gaan storten.
Er is altijd wel iets dat mensen verbindt”
Gelukkig denken ze daar nu anders over sinds we een dagje uit zijn geweest met Loge Ramses en vrienden/familieleden. In de eerste instantie ging mijn vader met tegenzin mee; naar eigen zeggen ‘alleen voor het eten’. Maar gelijk al in de bus raakte hij verwikkeld in een geanimeerd gesprek met een van onze Broeders en dat is het hele tripje zo gebleven. Hij heeft het prima naar zijn zin gehad. Aan het einde van de dag drukte mijn vader me zelfs op het hart: ‘Denk erom dat je zuinig bent op die mensen. Wat een fijne club is dat!’
Het vrijmetselarij-debacle is inmiddels een anekdote binnen ons gezin geworden.
Zo zie je maar: Er is altijd wel iets dat mensen verbindt. Los van het eten, haha.”